Column Marjolijn Dölle: WK Voetbal

16 juni 2018 – Column Marjolijn Dölle: WK Voetbal

Het voetbalgeweld is weer losgebarsten. Het 4 jaarlijkse WK voetbal, dit jaar in Rusland, dat iedere voetballiefhebber ruim 4 weken in de ban houdt. Maar liefst 3 wedstrijden op een dag, wat wil je nog meer? Alle voetbaltoppers bij elkaar….nou ja, alle?

Ja, ik weet het, voor menig Oranjefan is dit heel pijnlijk om ingewreven te krijgen: Nederland doet niet mee! De nachtmerrie van alle Oranjefans is werkelijkheid geworden. We staan langs de kant, we zijn niet goed genoeg, we hebben geen aansluiting, de kwaliteit ontbreekt, we hebben geen goeie trainer die het team tot grote hoogte kan brengen…..noem maar op. Er zijn zoveel redenen te bedenken, maar welke reden je ook bedenkt, het komt voor dit WK niet meer goed. Oranje doet niet mee!

ADVERTISEMENT

De echte voetballiefhebber maakt dat niet zoveel uit, die kijkt even zo goed naar alle mooie wedstrijden. Het gaat immers om het spel. Maar ik heb menig Oranjefan gesproken, die zwaar teleurgesteld is en nu ook geen belangstelling meer heeft voor het WK. “Het WK is pas WK als Oranje meedoet”, is een veelgehoorde reactie.

Ik ben eens even gaan googelen, om erachter te komen hoe vaak het nu eigenlijk gebeurd is, dat Oranje niet gekwalificeerd was. Want door alle televisiecommentaren ontstond bij mij de indruk, dat dit een “niet te geloven, onvoorstelbare, onwerkelijke situatie” was.

Zo bijzonder is het dus ook weer niet, dat we niet meedoen. Ook al doet het pijn.

Maar dat is helemaal niet waar! Het WK voetbal wordt sinds 1930 iedere 4 jaar gehouden met, inclusief het gastland, 32 deelnemers. Dit is dus het 21^ste WK. Van de 20 WK’s die al gespeeld zijn, heeft Nederland er aan 10 deelgenomen. De helft gemist. Zo bijzonder is het dus ook weer niet, dat we niet meedoen. Ook al doet het pijn.

Het mooie is, dat in ieder geval iedereen er heilig in gelooft, dat we bij het volgende WK weer van de partij zijn.

Genoeg over het WK nu, het komt vast wel weer goed met Nederland. En al gebeurt het niet bij de mannen, dan zullen de vrouwen hun mannetje wel staan.

Maar dit alles heeft mij wel aan het denken gezet. Kun je je voorstellen hoe het voelt voor mensen die langs de zijlijn staan? Geen werk hebben? Terwijl ze zo graag willen meespelen, net als jij en ik? Een leuke baan, een goed inkomen, collega’s, uitdagingen, ontwikkelmogelijkheden? Als je wedstrijd na wedstrijd verliest wordt een team onzeker en gaat steeds slechter spelen. Ja zegt iedereen dan, je zag het aankomen. Ze geloven er zelf niet in en dat stralen ze uit.

En al gebeurt het niet bij de mannen, dan zullen de vrouwen hun mannetje wel staan.

Wat denk je…als je sollicitatie na sollicitatie afgewezen wordt, word je toch ook onzeker? Ga je niet meer in jezelf geloven en wordt het een self fullfilling prophecy. Je talenten en motivatie worden steeds verder omlaag gedrukt. Hoe krijg je dat tij gekeerd?

Ik denk dat ik het weet.

Er is een enorm tekort aan personeel. Er is een enorme hoeveelheid onbenut arbeidspotentieel. Daarvoor is scouting, coaching, begeleiding, support, training, geduld en geloof voor nodig. In de voetbalwereld hebben we daar torenhoge bedragen voor over om te investeren, zodat we weer mee kunnen doen.

Zullen we afspreken dat we nu met elkaar blijvend investeren om met geloof, geduld, coaching en begeleiding vraag en aanbod bij elkaar te brengen?

Inkoppen en scoren!