27 maart 2019 – Column Stefan Kraft van Ermel: America first… AMERICA FIRST!
We schrijven 20 januari 2017.
Direct nadat hij was ingezworen als 45e President van de Verenigde Staten, sprak Donald Trump zijn aanhang en landgenoten toe tijdens zijn pittige- soms zeer felle inauguratiespeech. Je hoeft echt niet op een apenrots te wonen om de betekenis van deze nu al historische uitspraak te kunnen duiden.
Heel veel ‘gewone’ Amerikanen, zowel hardwerkende als werkloos geraakte mannen en vrouwen, werden met dit ferm en met nadruk uitgesproken statement in één klap als het ware in het centrum van de macht geplaatst. Zij, het electoraat van Donald Trump, moesten weer de vruchten van de eigen economie plukken. En dankzij en namens hen, zou de nieuwbakken president eens even orde op zaken stellen! De methode, omstreden of niet, is zonneklaar: De eigen industrie weer oppeppen door handelsverdragen aan te passen of desnoods op te zeggen, import te beperken of lastiger te maken en de export promoten door als voorwaarde te stellen voor succesvolle handelsbetrekkingen met andere landen. Protectionisme van de zuiverste soort…
Eerlijk is eerlijk, van Trumps complete speech is mij nauwelijks iets bijgebleven, maar ‘America first’ dreunt nog altijd na in mijn geheugen. En dat komt niet alleen door de even briljante als hilarische reactie in Zondag met Lubach, vormgegeven in het volkomen terecht bejubelde en viraal gegane filmpje ‘The Netherlands Second’.
Nu kun je van alles vinden van de aanpak van Trump en dat doen we ook met zijn allen, tijdens verjaardagspartijtjes of gewoon bij de koffieautomaat, maar eigenlijk is dat niet zo relevant. Feit is dat sommige statements werken en blijven hangen en andere niet. ‘First en Second’ dus wel.
‘Amsterdam First – Westfriesland Second’
Maar hoe zit dat dan in Nederland en meer in het bijzonder, met West-Friesland? Natuurlijk kun je de Amerikaanse stijl en dynamiek niet een op een vertalen naar ons land. Wij zijn immers letterlijk en figuurlijk uitblinkers in wat ‘polderen’ is gaan heten. Wij komen er samen wel uit. In goed overleg. Hier wat water bij de wijn, daar wat compromissen sluiten en zo komen wij vooruit. Onversneden protectionisme is ook eigenlijk niet zo ons ‘ding’. Toch zie ik een mooie parallel tussen de ‘Amerikaanse toestanden’ en de wijze waarop wij West-Friesland willen ‘framen’.
In zijn column van 1 maart op ditzelfde platform, hield Hans Huibers, voorzitter van de Westfriese Bedrijvengroep (WBG), een vurig pleidooi om toch vooral te gaan stemmen voor de Provinciale Staten. En dat is mijns inziens absoluut een hele goede zaak. Het belang van de rol die de provincie speelt als het gaat om de promotie van onze regio, is inderdaad groot en kan ook beter.
In dezelfde column lees ik ook, dat op 5 maart de WBG zijn traditionele Ondernemersdebat voert, voortbouwend op hun leus ‘Amsterdam First – Westfriesland Second’. Een onderzoeksrapport en een schitterend, ludiek en ironisch filmpje met dezelfde titel, dat op initiatief van de WBG is gemaakt door 10 studenten van de Hogeschool van Amsterdam, dienden als basis. In de vorm van een oproep aan burgemeester Femke Halsema van Amsterdam, biedt West-Friesland in de clip als vanzelfsprekende overloopregio zijn ‘hulp’ aan bij het opvangen van de overvloed van toeristen die onze hoofdstad en meer nog, zijn inwoners dreigt te overstromen. In een zeer vermakelijke notendop krijgt de kijker inzicht in wat er speelt (en zo langzamerhand uit de klauwen loopt) in Amsterdam en wat West-Friesland vervolgens te bieden heeft, mits er aan bepaalde infrastructurele voorzieningen wordt voldaan. Zoals bijvoorbeeld het bouwen van meer huizen en de verbreding van de Houtribdijk tussen Enkhuizen en Lelystad.
Calimero-complex afschudden
Dat is op zichzelf heel mooi, maar lijkt toch een beetje ‘Grote Broer Amsterdam’ en kleine broertje West-Friesland, dat van de per ongeluk van de rijke dis afgevallen kruimeltjes, zijn buikje moet zien te vullen. Als een toerist Amsterdam tot zijn 14-daagse vakantiebestemming heeft gemaakt, hopen wij (en doen wij er ook heel veel aan) dat hij ook een dagje Hoorn, Enkhuizen of Medemblik bezoekt. Daar zijn onze marketing dikwijls in eerste instantie op gebaseerd.
Natuurlijk overdrijf ik nu en zal het vast niet zo zijn dat onze regio slechts een mager overschotje rest, pas als Amsterdam verzadigd is. Niettemin kunnen we misschien nog iets meer inzetten op een hoofdrol voor West-Friesland. Wellicht moeten we het Calimero-complex wat van ons afschudden. De zaak zelfs gewoon omkeren en de toerist vakantie vullende arrangementen aanbieden, met daarin opgenomen, ook een ‘dagje Amsterdam’? West-Friesland meer positioneren als ‘Westfriesland, Lake Area of Amsterdam’ of iets brutaler: ‘Westfriesland, Rest Area of Amsterdam’ om maar eens een ballonnetje op te laten?
Een prachtige vakantiebestemming, West-Friesland, toch?
We hebben namelijk meer dan genoeg te bieden voor een langduriger verblijf. Kijk bijvoorbeeld maar eens op de site www.hollandbovenamsterdam.com. Als je alle aanwezige recreatiegebieden, op het land en aan het water, monumenten, attracties, musea en tal van andere bezienswaardigheden wilt aandoen, ben je al voor maanden onder de pannen! Alleen al de ‘Gouden Driehoek’ Hoorn-Enkhuizen-Medemblik biedt 50 historische iconen, naast tal van evenementen. Denk bijvoorbeeld alleen al aan het event Iron Man dat dit jaar naar onze regio komt. En het Jaar van de Gouden Eeuw dat onlangs zijn kick-off beleefde! Een prachtige vakantiebestemming, West-Friesland, toch?
Als we met zijn allen, de provincie, de gemeentes, de politiek, de middenstand, grotere en kleinere bedrijven en alle maatschappelijke partners de schouders er onder blijven zetten, door te lobbyen, overleggen, verzinnen en realiseren, moet het op termijn toch mogelijk zijn om een toenemend aantal toeristen aan onze prachtige, veelzijdige regio West-Friesland te binden?
Ik zie intussen – met een warme knipoog naar jou en de WBG Hans – reikhalzend uit naar een vervolgclip, ‘Westfriesland First – Amsterdam second’!
Stefan Kraft Van Ermel
