20 januari 2018 – Column Marjolijn Dölle: Gelukkig nieuw jaar
Gelukkig Nieuwjaar! Dat 2018 een jaar mag zijn van veel voorspoed, gezondheid, succes, liefde en vrede!
Deze wensen hoor je de eerste van weken van het nieuwe jaar dagelijks. Zeker bij de vele nieuwjaarsrecepties die ik bezoek. Ik ben bij bijna alle westfriese gemeenten op nieuwjaarsreceptie geweest, en heb daarbij de rode lijn van alle nieuwjaarstoespraken duidelijk herkend. We moeten stemmen 21 maart. Iedere burgervader heeft een dringend appèl gedaan op zijn burgers om toch vooral van zijn stemrecht gebruik te maken. Ik ben benieuwd wat de verkiezingen gaan brengen in onze gemeenten. Krijgen we grote aardverschuivingen? Of blijft alles een beetje bij het oude?
En hoe zit het verder in de wereld? Houdt Donald Trump stand, of doet Oprah Winfrey een gooi naar het presidentschap?
Doet Oprah Winfrey een gooi naar het presidentschap?
Brengen de Olympische Winterspelen in Zuid Korea de eerste toenaderingspogingen voor vrede met Noord Korea met zich mee? En neemt daarmee de nucleaire dreiging af?
En hoe zit het met het klimaat? Krijgen we in 2018 weer te maken met alles verwoestende bosbranden, overstromingen en modderstromen? Blijft de grond in Noord Groningen bewegen? Houdt Rutte 3 stand?
Gelukkig kunnen we niet in de toekomst kijken en economische voorspellingen zitten er vaker naast, dan dat ze uitkomen. Zo had het Centraal Plan Bureau eind 2016 de voorspelling gedaan dat de bijstandspopulatie tot 2021 nog zou toenemen met gemiddeld 2 tot 4 % per jaar. Die voorspelling is gelukkig niet bewaarheid, het lijkt erop dat in bijna het hele land sprake is van een hele lichte daling van het aantal bijstandsgerechtigden. In ieder geval bedraagt de daling in Westfriesland ongeveer 3%. Dat is goed nieuws!
Het is zo moeilijk om uit de armoedespiraal te komen.
Steeds meer mensen vinden werk en hebben geen uitkering nodig. En de voorspellers beloven ons ook voor 2018 een economische lift, het lijkt dus echt de goede kant op te gaan.
Toch maak ik me zorgen. De verschillen tussen arm en rijk, wereldwijd en dus ook in ons land, worden steeds groter. Het is zo moeilijk om uit de armoedespiraal te komen. Dat lukt de mensen die de uitkering nu achter zich kunnen laten maar mondjesmaat. Terwijl de mensen die het al goed hebben met grotere sprongen vooruit gaan.
Daar hoor ik eigenlijk weinig over terug in de politieke debatten. Die blijven veelmeer hangen op het thema verdringing, dat suggereert dat mensen met een uitkering uitgebuit worden en banen inpikken, terwijl werkgevers er beter van worden. Met de krapte op de arbeidsmarkt is er echt geen sprake van verdringing, werkgevers staan te springen om mensen en zijn bereid om mensen in dienst te nemen, ook al hebben ze de vereiste papieren niet. Als de motivatie maar goed is! Dat is het belangrijkste.
En motivatie kan gaandeweg groeien, zeker als mensen zien dat ze erop vooruitgaan als ze een baan hebben en niet meer van de uitkering afhankelijk zijn. Dat verschil is nu vaak nog heel klein. Volgens mij wordt het voor veel mensen dus pas echt een gelukkig Nieuwjaar als zij een baan vinden, en er ook nog eens op vooruit gaan.
En om het verschil tussen arm en rijk kleiner te maken….tja, daar zijn wat politieke bewegingen voor nodig. Ik ga stemmen in ieder geval!
