13 mei 2017 – Column Robert-Jan Knook: Inspiratie(loos)
En dan is er zo weer een maand voorbij. Ik dacht nog toen ik deze column ruim een half jaar geleden maandelijks toezegde, dat moet geen probleem worden, 1 keer per maand maar. Nou, die maand is wel weer mooi om. En ik heb geen inspiratie. Wat doe je dan? Kan ik me als columnist ziekmelden? Kan ik een smoes bedenken als; ehm, geen tijd voor gehad, druk geweest, red het niet meer. De brug stond open. De poes is dood en moet begraven. Ja, dat had allemaal gekund ja, en dan had ik de hoofdredacteur van dit medium in de steek gelaten. Dat maakt onze verhouding er natuurlijk niet beter op. Heb trouwens nog steeds een uitnodiging van hem staan om een kop koffie te drinken. Komt goed, zegt ik hem bij deze. Maar ja, druk he.
Nee, dat moet je zelf doen, en terecht
Het draait hier natuurlijk allemaal om je verantwoordelijkheid nemen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik dan maar geen column inlever. Dan doe je maar even je best, iemand rekent op je. Ondernemen is soms ook even geen inspiratie. En dan is er niemand anders die je dan aan je jas trekt en zegt, kom op man. Nee, dat moet je zelf doen, en terecht, want daar ben je ondernemer voor.
Maar hoe doe je dat dan? Nou, je kunt bijvoorbeeld naar een van de vele ondernemersbijeenkomsten gaan die georganiseerd worden. Daar krijg je weer nieuwe energie van. Of je luistert naar dit programma.
Wat ook helpt is je aansluiten bij een serviceclub, ik zit zelf bij de Rotary. Daar hebben we sinds een jaar de afspraak dat ieder lid zelf een avond voor zijn rekening neemt als het gaat om het regelen van het programma. Dat ontlast de programmacommissie, maar nog leuker, je komt nog eens ergens. Zo ben ik laatst in de fabriek van Ursem in Wognum geweest. Die kun je zien vanaf de A7 en daar maken ze onder meer modulaire studentenwoningen. In de fabriek! En dat wordt dan op de bouwplaats als een soort lego in elkaar gezet. Innovatie is daar het toverwoord, met dank aan onder meer Schouten Techniek.
Binnenkort zit ik in de glasbak, ja, het huis van bewaring in Zwaag. Nou, ik hoop dat ze me er na een uurtje weer uitlaten, want dat is normaal gesproken juist niet de bedoeling natuurlijk. Het leuke aan zo’n serviceclub is dat je met allerlei andere beroepen in aanraking komt waar je normaal gesproken niet zo snel aan denkt. En dat je ondernemers spreekt die vaak dezelfde uitdagingen als jij hebben, maar het dan op zo’n manier aanvliegen dat je er zelf ook nog wat aan hebt.
serviceclubs oubollige gesloten geheimzinnige en obscure organisaties?
En als je denkt dat die serviceclubs oubollige gesloten geheimzinnige en obscure organisaties zijn? Ja, die zitten er vast ook nog tussen, maar ook zij gaan met hun tijd mee. Zag laatst geloof ik een open dag of avond van een van die clubs. Ik zou het gewoon proberen want als je niks doet gebeurt er ook niks.
En zo is er toch weer een column uitgerold. Volgende maand weer? O ja, zullen we wel een zomerstop houden?
