6 mei 2017 – Column Otto Wijnen: Jarig
Leeftijd komt met de jaren, hoorde ik laatst. En het enige wat je hoeft te doen om jaarlijks een kaarsje erbij te zetten is goed links en rechts te kijken bij het oversteken. Dat heb ik braaf gedaan. Deze week al 49 jaar. 49 jaar! Daar klopt dus helemaal niets van! Want eigenlijk ben ik nog steeds 33! Grapjassen roepen daar dan achteraan “…met 16 jaar ervaring!”. Haha. Hilarisch…
Daar klopt dus helemaal niets van!
Nee, hoewel het me vroeger koud liet, word ik van deze verjaardag niet blij. Want – anders gezegd – sinds afgelopen maandag zit ik in mijn 50e levensjaar. The big 5.0. Vijftig! Nog 360 dagen en dan ben ik vijfig!
Kijk, 40 is het nieuwe dertig, dan ben je nog steeds een broekie. Maar 50? Daar kun je niets van maken. Dan ben je gewoon een ouwe knakker. Een grijze dakduif. Een seniore bierbuik!
Deze verjaardag heb ik niet gevierd. Ook geen borrel thuis. Gewoon even niet. Deze dag mocht stilletjes voorbij gaan. Maar dan had ik buiten LinkedIn gerekend! Wel 18 voor mij nagenoeg volslagen onbekenden vonden het nodig mijn zwartste dag van het jaar nog wat zwarter te maken. 18 nietszeggende berichtjes met de tekst “gefeliciteerd”. Wat willen die 18 ‘vrienden’ daarmee zeggen? Dat ze aan mij denken? Nee, natuurlijk niet. Dit zijn geforceerde linkedin-tijgers die op aanraden van een één of andere gesjeesde netwerkgoeroe elke ochtend tenminste 10 minuten aan LinkedIn besteden. En in die tien minuten elke aanleiding aangrijpen om een berichtje te sturen. Zonder na te denken, zonder échte, oprechte belangstelling.
Zonder na te denken, zonder échte, oprechte belangstelling.
Zo ging ik vorig jaar een partnerschap aan met de Body Language Academy. LinkedIn vond dat om voor mij duistere redenen een dienstbetrekking, waarna ik een jaar later felicitaties krijg van mensen met mijn 1 jarig jubileum bij die Academy. Hallo!
Dus, beste ‘vrienden’ van LinkedIn. Laten we het volgende afspreken: toon dit jaar eens oprechte belangstelling, lees dit jaar eens een blogpost van mij. Kijk eens op mijn site. Abonneer je op mijn nieuwsbrief. En bel me eens als je wilt sparren. En dán, maar alleen dán mag je volgend jaar volstaan met een enkel “gefeliciteerd”. Want het wordt nu een beetje pijnlijk: zo’n scherm met een rijtje “Gefeliciteerd”-s, vind je niet?
