3 december 2016: Column Otto Wijnen: Self-Fulfilling prophecy
Tien jaar geleden gaf ik mijn toenmalige werkgever een hand en schreef mijn bedrijf in bij de Kamer van Koophandel. De markt was gunstig; bedrijven trokken graag hun portemonnee voor kwalitatief goed, ludiek entertainment. De fakespeech waar ik de boer mee op ging, werd zeer goed ontvangen dus ik zag de toekomst rooskleurig in. Net als velen met mij. Net als velen voor mij.
Voor ons allemaal kwam de economische crisis als een onverwachte klap. Iedereen hield zijn hand op de knip en de knip in de zak. Entertainment was het eerste waarop bezuinigd werd want waarom zouden we nog iets vieren? Wat was er nog te vieren? Nederland was even uitgevierd.
Collega-entertainers kwamen in de problemen. Ik had een luxe-positie. Ik was niet de enige die bij ons thuis geld in het laatje bracht. Ik kon het me dus veroorloven mijn gage hoog te houden. Daar waar collega’s gingen stunten met hun tarieven schroefde ik mijn gage zelfs nog wat op. En zoals dat dan gaat; misschien kozen bedrijven juist daardoor voor mij. Uiteraard een heleboel ook niet, maar als je prijs hoog is heb je er ook wat minder van nodig… Natuurlijk kon dit alleen omdat mijn opdrachtgevers tevreden waren.
ik zou ruim anderhalf keer de omzet van 2015 gaan draaien! En anders vrat ik mijn schoen op
Ik was dus dankbaar en trots op mijn staat van dienst en mijn omzetten. Toen de eerste tekenen van herstel van de economie zich aandiende, aarzelde ik niet om mijn ambitie voor 2016 flink op te schroeven: ik zou ruim anderhalf keer de omzet van 2015 gaan draaien! En anders vrat ik mijn schoen op.
Deze zomer las ik het managementboek “think big and grow rich” van Napoleon Hill. Hij had de mindset van grote ondernemers bestudeerd en kwam feitelijk tot één grote conclusie: als je het kunt voorstellen, dan kun je het bereiken. Dus als je jezelf nooit meer dan 5 ton omzet ziet draaien, gaat het je ook nooit lukken. Als je toe durft te laten dat je een miljoen gaat omzetten, dan ga je ook bedenken hoe je dat voor elkaar gaat krijgen. Je gaat er over praten. Mensen gaan je als iemand zien die een miljoen kan omzetten en hopla; voor je het weet heb je jouw doel bereikt. Yeah, right!
Vorige week kwam ik de notitie tegen in mijn agenda met het omzetdoel en het opvreten van mijn schoenen. Mijn schoenen zijn nog in prima staat. Mijn omzet is gehaald. Mijn doel is bereikt. 2016 was een prachtjaar. En met de nieuwe doelstellingen voor 2017 (opnieuw 1,5 x de omzet) ga ik de theorie van Napoleon Hill nog een keer testen. 1,5 de omzet van 2016 of ik vreet mijn schoenen op. Dat wordt hard werken. Of smakelijke schoenen kopen…
