6 december 2014 – Column Otto Wijnen: Inspiratie
Ik woon nou zo’n twee en een half jaar in West-Friesland. En het gaat er hier wezenlijk anders aan toe dan waar ik vandaan kwam! “Ze zijn daar lekker direct” werd mij vooraf gezegd. Daar kan ik prima mee omgaan, graag! “Ze zijn daar lekker nuchter” zeiden ze. Daar blijkt ik wat minder goed mee om te kunnen gaan. Aanvankelijk dacht ik eerlijk dat er hier gewoon geen inspirerende mensen rondliepen!
Gelukkig kom ik de laatste tijd steeds vaker in contact met bruisende mensen en dat zijn dan toch vaak ondernemers. Mensen die kiezen met hun hart en niet voor het gemak of de veiligheid. Mensen die durven!
Gister reed ik door een bizar gebied. Er stonden achtereenvolgens een motor met zijspan, een oude engelse sportwagen (met de motorkap open natuurlijk) en een verlengde Deux Chevaux! Alle drie dingen die niets te maken hebben met ratio. Logica. Redelijkheid. Nee; die dingen koop je omdat je er helemaal waus van bent. Omdat je er blij van wordt. Omdat het bij jouw persoonlijkheid hoort.
Ik moet er echt niet aan denken om iemand anders droom te gaan verwezenlijken.
Precies waar het bij ondernemerschap volgens mij om draait. Thomas van Luyn schreef vandaag in de Volkskrant dat ZZP-ers alleen nog maar kunnen dromen van fatsoenlijke salarissen en inderdaad; bij veel van mijn collega’s is het net als bij mij allemaal een stukkie minder. Maar als je dan gaat kijken wat voor banen er eigenlijk zijn, wordt je op slag depressief! Ik moet er echt niet aan denken om iemand anders droom te gaan verwezenlijken. Elke dag van 9 tot vijf op een betonblokkerig industrieterrein drie hoog achter te zitten wachten op de volgende koffiepauze?!
“Nee, dat weet ik maar we drinken altijd om twee uur koffie”
Een vriendin van me ging aan de slag bij zo’n bedrijf en vroeg haar collega halverwege de dag of die ook koffie wilde. Weet je wat hij antwoordde? “Het is kwart voor twee”. Zegt ze “Ik vroeg niet hoe laat het was!” “Nee, dat weet ik maar we drinken altijd om twee uur koffie”. Ik moest meteen aan Debiteuren – Crediteuren denken. Hopeloos, deprimerend, doods.
Dus bedankt Elain, Simone, Ritska, Fabian, Peter,, Eric, Rogier, Hajo, Frits, Mark, Theo, Marcel, Jan-Kees en de anderen voor jullie gesprankel. Ik bruis graag met jullie mee!
Voor ik het vergeet: blokkeer de avond van 5 januari alvast in je agenda, dan ben je welkom op de nieuwjaarsbijeenkomst van de Gemeente in de Schouwburg. Ik mag daar de talkshow verzorgen!
